დროებითი თავშესაფარი აფხაზეთიდან ოცი წლის წინ დევნილილი ოჯახებისთვის სახლად გადაიქცა.
[singlepic id=114 w=580 h=540 float=center]
ფოტო ესეი:
აფხაზეთიდან 1990-იან წლებში დევნილი ადამიანების უმეტესობა ჯერ კიდევ ისეთ შენობებში ცხვორობს, რომლებიც თავდაპირველად მხოლოდ დროებითი თავშესაფარი უნდა ყოფილიყო.
კონფლიქტის მშვიდობიანი გზით მოგვარების და საკუთარ სახლებში დაბრუნების უპერსპექტივობის გამო იძულებით გადაადგილებული პირები გაურკვეველ მდგომარეობაში იმყოფებიან.
წელს კონფლიქტის დასრულებიდან 20 წელი სრულდება. სამშვიდობო მოლაპარაკებებში ჯერ-ჯერობით პროგრესი არ შეინიშნება, მხარეთა პოზიციების შეჯერება ვერ ხერხდება. აფხაზეთის ადმინისტრაცია დამოუკიდებლობას ითხოვს – რაც რუსეთმა 2008 წელს აღიარა – ხოლო თბილისი სეპარატისტულ რეგიონზე კონტროლის აღდგენას.
ამ ტექსტის ქვემოთ განთავსებული ფოტოსურათები აღწერს „ბაგების დასახლებასა“ და სასტუმრო „ამირანში“ მცხოვრები დევნილების ცხოვრებას, რომელთა რაოდენობაც თბილისის მასშტაბით 34 000 ოჯახს შედგენს.
ფოტოების ავტორი მარკ რაფაელოვი ამბობს: „ისინი დავიწყებულები არიან, მათი ამბავი არავის აინტერესებს, ისინი საკუთარ სამშობლოში უცხო ადამიანებად იქცნენ“.
სასტუმრო „ამირანში“ დევნილები უკვე ოცი წელია ცხოვრობენ. „ბაგების დასახლებაში“ კი, რომელიც თავდაპირველად სტუდენთა საერთოსაცხოვრებელი იყო, დევნილები 1994 წელს შესახლდნენ.
შენობებში საცხოვრებელი პირობები უვარგისია, კედლები კი დაბზარული. ხშირად მთელი ოჯახი ერთ ოთახში ცხოვრობს. ახალი თაობები ისე იზრდებიან, რომ სხვა ცხოვრება უბრალოდ არ იციან. კორპუსის მაცხოვრებლები წყალს სათლებით ეზიდებიან, რადგანაც გადაუხდელობის გამო წყლის მიწოდება შეწყვეტილი აქვთ.
იძულებით გადადგილებულ პირებს დევნილის სტატუსი აქვთ, თუმცა შემწეობა, რომელსაც ისინი ღებულობენ მიზერულია.
იძულებით გადაადგილებულ პირთა ცხოვრებაზე შეგიძლიათ იხილოთ ვიდეო: სახლიდან შორს სახლში.
ყველა ფოტო გადაღებულია მარკ რაფაელოვის მიერ. ბაქოში დაბადებული ფოტოგრაფი მოგზაურობს და იღებს ფოტოებს მთელი კავკასიის მასშტაბით, განსაკუთრებით კი საქართველოში და აზერბაიჯანში.
[nggallery id=19]